مقایسه میزان استعمال سیگار و قلیان در بین دانشجویان تربیت بدنی و غیرتربیت بدنی

مقدمه: فعالیت بدنی مزایای بسیاری از جمله افزایش آمادگی قلبی – تنفسی، پیش گیری از بیماری های مختلف و بهبود کیفیت زندگی در پی دارد. اما در مقابل، مصرف دخانیات یکی از مهم ترین عوامل خطرزای بسیاری از بیماری های غیر واگیر به ویژه بیماری قلبی – عروقی و سرطان می باشد و ممکن است متأثر از میزان فعالیت بدنی افراد باشد. بر این اساس، هدف این پژوهش مقایسه میزان استعمال سیگار و قلیان بین دانشجویان دختر و پسر تربیت بدنی و غیرتربیت بدنی دانشگاه گیلان بود. روش کار: جامعه آماری این تحقیق کلیه دانشجویان پسر و دختر دانشگاه گیلان بودند. ابزار اندازه گیری، پرسش نامه استاندارد شیوع شناسی مصرف مواد با آلفای کرونباخ 81/0 بود. بر اساس جدول اودینسکی، 144 پرسش نامه بین دانشجویان تربیت بدنی و 386 پرسش نامه بین دانشجویان غیرتربیت بدنی توزیع و جمع آوری شد. برای تحلیل داده ها از آمار توصیفی و استنباطی ضریب همبستگی پیرسون و کای مربع در سطح معناداری 05/0>p استفاده شد. یافته ها: استعمال سیگار و قلیان در این مطالعه به ترتیب در دانشجویان تربیت بدنی پسر 1/27% ، دختر 8/11% و در دانشجویان غیر تربیت بدنی پسر 1/30% و دختر 2/14% بود. تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که بین رشته تحصیلی و سابقه ورزشی با میزان استعمال سیگار و قلیان رابطه معناداری وجود ندارد؛ همچنین، استعمال سیگار و قلیان در پسران به طور معناداری بیشتر از دختران بود (001/0 >p). مهم ترین علت گرایش به مصرف سیگار در پسران ارتباط صمیمانه با دوستان سیگاری و در دختران تفریح و سرگرمی بود. نتیجه گیری: استعمال سیگار و قلیان در این مطالعه نسبت به مطالعات نقاط دیگر کشور بالاتر بود. بنابراین، اتخاذ تدابیر و برنامه های آموزشی و همچنین مداخلات جامعه نگر مناسب در سطح دانشگاه به منظور پیشگیری از استعمال سیگار و قلیان ضروری به نظر می رسد.